تثبیت کمپلکسهای فلزی پورفیرین روی سطوح سیلیکای اصلاح شده و فعالیت کاتالیزوری آنهادر واکنشهای اکسایش

در تحقیق حاضر مزوتترافنیل پورفیریناتومنگنز)iii( استات(mntpp(oac)) تهیه و روی بسترهای مزوپوری mcm-48 و sba-15 عامل دار شده با ایمیدازول و پیریدین (زنجیر کوتاه) تثبیت شد. همچنین مزو-تتراکیس(4-کربوکسی فنیل) پورفیریناتومنگنز)iii( استات تهیه و روی بستر sba-15 عامل دار شده زنجیر بلند تثبیت شد (mntcpp-sba-15(nh2)). تمام پورفیرین های سنتزی تثبیت شده روی بسترهای مزوپوری توسط روش های طیف سنجی جذب اتمی، تجزیه عنصری، طیف سنجی uv-vis، طیف سنجی ir و xrd زاویه پائین مورد شناسایی قرار گرفتند. کارایی کاتالیزگرهای سنتز شده در واکنش اکسایش آلکن ها در حضور اکسیدکننده و حلال های گوناگون در دمای محیط مورد بررسی قرار گرفت. اثر نوع بستر, عامل متصل بر بستر به عنوان لیگاند محوری، اکسنده و حلال مورد مطالعه قرار گرفت. از میان کاتالیزگرهای زنجیر کوتاه، کاتالیزگر mntpp(oac) متصل بر بستر sba-15 ایمیدازول دار بالاترین بازده و انتخاب پذیری در محصول اپوکسید را نشان می دهد. اکسایش آلکن های مختلف در حضور mntpp-sba-15(im) با اکسیدکننده tbao و حلال استونیتریل انجام شد و نتایج نشان می دهد که بیشترین مقدار محصول و انتخاب پذیری محصول اپوکسید در مورد سیکلواکتن بدست می آید. همچنین اکسایش آلکن های مختلف با سیستم کاتالیزگر زنجیر بلند (mntcpp-sba-15(nh2))، اکسنده tbao و حلال استونیتریل مورد بررسی قرار گرفت و بالاترین بازده و انتخاب پذیری صددرصد برای محصول اپوکسید در مورد سیکلواکتن مشاهده شد که نسبت به کاتالیزگر زنجیر کوتاه در زمان کوتاهتری افزایش قابل توجهی در میزان بازده نشان می دهد. بیشترین مزیت این کاتالیزگرهای ناهمگن، قابلیت بازیافت آن ها است. به طوری که می توان این کاتالیزگرها را بازیابی نموده و چندین بار مورد استفاده مجدد قرار داد بدون آنکه فعالیت کاتالیزوری آن ها کاهش محسوسی داشته باشد.